از کلیه کاخهای باصفا و کلاه فرنگیهائی که در کنار چهارباغ احداث شده بود فقط کاخ هشت بهشت باقی مانده است. این عمارت باشکوه که روزگاری زیباترین کاخ عالم هم نامیده میشد در سال 1080 هجری و به روزگار شاه سلیمان صفوی در نزدیکی باغ بلبل ساخته شد.
این بنای دو طبقه با طاقهای زیبا و تزئینات فراوان و هماهنگ دست به دست هم داده تا یکی از نمونههای درخشان معماری عصر صفویه را به نمایش بگذارند.
کلیه سیاحان و جهانگردانی که از اصفهان بازدید کرده و موفق شدهاند به درون کاخ هشت بهشت راه یابند آن را بهترین بناهای دنیا نامیدهاند. یکی از آنها کاخ هشت بهشت را با عبارت «… فرح انگیزتر از مجلل ترین کاخهای ممالک اروپایی» توصیف کرده است.
باغ وسیعی که عمارت در آن واقع شده جزئی از باغ بزرگ نقش جهان بوده است که شاه اسماعیل اول احداث کرد و در زمان جانشینان او بخصوص شاه عباس اول به قطعات متعددی تقسیم شد.
این قصر باشکوه از همان ابتدای احداث «عمارت هشت بهشت» «هشت به هشت» و «هشت در بهشت» نامیده میشده است.
بخش مرکزی کاخ به صورت 4 صفه ساخته شده و ایوان آن رو به شمال است. سقفی که بر فراز این بنای 4 صفه استوار است پوشیده از مقرنسهای گچی خوش رنگ و خوش طرح است.
اتاقهای طبقه اول در 4 گوشه عمارت تزئیناتی از گچبری و نقاشی دارند. در طبقه دوم عمارت نیز مجموعهای از رواقها و اتاقها و طاقها و پنچرهها برنفاست و زیبائی آن میافزاید. این طبقه به راهروها و اتاقهای متعددی تقسیم شده که هر یک تزئینات خاصی دارند. در برخی حوض آب و در بعضی بخاریهای دیواری تعبیه شدهاند دیوارها را نیز آینههای فراوان میپوشانیدند تمام سقفهای کاخ را نیز موزائیکهای بسیار عالی پوشانیده و دالانها و غلام گردشهای بسیار زیبا و هماهنگ آنها را احاطه کردهاند.
تزئینات عمارت در دوران صفویه به حدی باشکوه و هنرمندانه بوده که هیچ سیاحتی از اعجاب و تحسین آنها خودداری نکرده است.
آنچه در این عمارت حائز اهمیت است ارتباطی است که میان فضاها و قسمتهای مختلف آن پدید آمده است. این ارتباط باعث شده تا عمارت هشت بهشت اصفهان در عین تنوع و گوناگونی و تعدد فضا از وحدت و یکپارچگی و تزئینات قابل توجه برخوردار شود.
متأسفانه امروز از نردههای چوب زرنگار و قابها و جامهای بلور و آلتهای شیشهای رنگارنگ ظریف اثری بر جای نمانده است چرا که در دورههای بعد از صفویه و بخصوص در عصر قاجاریان تغییرات بسیاری در آن داده شد. این تغییرات به حدی است که برخی از سیاحان آن را از دوران قاجار به حساب آوردهاند.
در اواخر دوره قاجار عمارت هشت بهشت به مالکیت خصوصی اشخاص درآمد و از زیورهای نفیس و گرانبهای دوره صفویه عاری گردید بطوری که امروز از آن همه شکوه و فریبندگی داخل کاخ و درختان چنار تناور و گلهای یاس سفید و سرخ که در حاشیه خیابانهای آن روئیده بودند و همچنین از آب نماها و جویهای آب روان اثری بر جای نمانده است. با همه دخل و تصرفات به گفته «آندره گدار» که سالها باستانشناسی ایران را اداره کرده است :
«… کاخ هشت بهشت با تالاری که از هر سو باز است و با چهار عمارت کلاه فرنگی دو طبقه هشت بهشت در چهار گوشه خود هنوز هم ترکیب اصلی و مختصری از لطف و ملاحت روزگاران گذشته را حفظ کرده است.»
ذکر این نکته مناسبت دارد که تزئینات این کاخ هشت گوشه که نشانه روحیه معماری و تزئینات اواخر دوره صفوی است به همراه ساختمان آن که میان باغ واقع شده است بعدها به فراوانی مورد تقلید قرار گرفته است.
منبع » کاخ هشت بهشت در اصفهان